Welkom op mijn blog-pagina!

Ik weet het nog goed: de eerste keer dat ik op “publiceren” klikte.

Soms ontstaat er iets bijzonders in een gesprek — niet tussen arts en patiënt, maar gewoon tussen twee mensen die elkaar echt ontmoeten. Zo was het ook bij ons. Wat begon met verhalen over pijn, herstel en beperkingen, groeide al snel uit tot gesprekken over kracht, perspectief en groei.

De stilte van de afgelopen twee maanden was helaas geen toeval, maar een cruciale pauze die mijn gezondheid en herstel hard nodig hadden. Hoe dat precies zit, vertel ik je in dit blog – vanaf het begin.

Afgelopen week ben ik begonnen aan iets nieuws. 

Soms voel je het ineens. Niet omdat iemand het zegt. Niet omdat je lichaam het schreeuwt. Maar vanbinnen. Stil. Kalm. Diep.

Een duidelijk doel voor ogen

Mijn blog ' Het wonder waar ik op hoopte' kwam binnen, maar de aanname dat ik nu meteen beter ben, is hardnekkig. Hoe graag ik dat ook zou willen, de realiteit is echt anders..

Een neusmaagsonde verberg je niet zomaar. Dat ik ziek ben, is voor veel mensen duidelijk zichtbaar. Maar wat je niét ziet, is wat op dit moment de meeste impact heeft.

We denken altijd dat we morgen de tijd nog hebben. Maar wat als morgen er ineens anders uitziet dan je had verwacht?

Ik zou mezelf niet zijn als ik nu geen vakantie op de planning had staan! 

Mooier nieuws had ik vandaag niet kunnen krijgen!