Dit jaar vroeg mij om stil te staan.
Om te voelen wat ik liever had overgeslagen.
En om opnieuw te leren wat kracht voor mij betekent.
Voor mij was dit geen gewoon jaar.
Het was het eerste jaar waarin de spierziekte 'Neuralgische Amyotrofie' onderdeel werd van mijn leven.
Het jaar waarin alles wat vanzelfsprekend leek, dat ineens niet meer was.
Terugblik 2025
Dit jaar leerde mij dat kracht niet altijd zit in doorgaan.
Soms zit kracht juist in stoppen. In voelen. In erkennen wat er is.
Ik heb momenten gekend van onzekerheid, honger, verdriet en zoeken.
Maar ook momenten van helderheid.
Van opnieuw ontdekken wie ik ben, wat ik kan en waar mijn normen en waarden liggen.
Zeldzaamheid kan eenzaam voelen.
Maar dit jaar heeft mij laten zien hoeveel verbinding er mogelijk en noodzakelijk is, zelfs en vooral in kwetsbaarheid.
De laatste maanden stonden in het teken van luisteren naar mijn lichaam.
Ik heb veel onderzocht, vragen gesteld, discussies gevoerd met behandelaren en nieuwe onderzoeken in het ziekenhuis doorlopen.
In dit proces heb ik meer geleerd over het menselijk lichaam dan ik ooit tijdens mijn opleiding tot hbo-verpleegkundige heb geleerd.
Ik leerde verbanden zien, signalen herkennen en vertrouwen op wat mijn lichaam mij vertelt.
Ook heb ik mij samen met Job ingezet voor het Spierfonds.
Een prachtige en waardevolle samenwerking, ontstaan vanuit betrokkenheid en gedeelde motivatie — en één die niet stopt bij die ene actie.
Ruimte voor de mooie, positieve momenten
Juist in dit moeilijke, uitdagende jaar heb ik mezelf ook de ruimte gegeven om ook mooie dingen te blijven doen.
Momenten van genieten, lachen, liefde en verbondenheid.
Niet als vlucht, maar als herinnering aan het leven dat er óók is.
Deze foto’s laten een paar van die geluksmomenten zien.
Ik leerde dat een heftig jaar, niet betekent dat alles zwaar of onmogelijk is.
Dat pijn en plezier naast elkaar mogen bestaan.
En dat juist die combinatie kracht kan geven.
2026
Het nieuwe jaar markeert voor mij een nieuwe fase.
Geen eindpunt, maar een start waarin alles wat ik heb geleerd samenkomt.
Op dit moment sta ik op de wachtlijst voor het expertisecentrum voor Neuralgische Amyotrofie (NA). Een plek waar gespecialiseerde zorgprofessionals werken met diepgaande kennis van mijn ziekte.
De verwachting is dat ik daar mijn nieuwe revalidatietraject zal starten.
In de tussentijd blijf ik zelf bouwen aan herstel, lichamelijke kracht en vertrouwen.
Alles wat ik leer en ervaar, blijf ik delen in mijn blogs.
Schrijven blijft mijn manier om richting te houden en verbinding te maken.
Mijn blogs worden een plek waar ervaring, kennis en persoonlijke groei samenkomen.
Ik manifesteer een jaar waarin ik mijn leven langzaam weer kan gaan oppakken.
Waar eten niet telkens een uitdaging hoeft te zijn.
Waar mijn lichaam sterker wordt.
En waarin ik mijn werk als kwaliteitsverpleegkundige beetje bij beetje kan hervatten.
Maar naast doelen en herstel wil ik ook vooral gaan genieten van alle mooie momenten met de liefdevolle mensen om mij heen.
2025 leerde me veel, vooral hoe waardevol verbinding is.
Dank aan iedereen die me heeft gesteund, geholpen, berichtjes stuurde of simpelweg bleef volgen.
Dat heeft meer betekend dan woorden kunnen vangen.
Reactie plaatsen
Reacties
Heyyy 🙋♀️
Voor jou ook fijne Kerstdagen en een gelukkig 🍀 nieuwjaar 2026 🥂
Ga zo door met je postiviteit. 😘
Ha Robin, ook voor jou fijne dagen gewenst met je familie en vrienden! Dat je de kracht, positiviteit en energie vasthoudt om sterk te zijn om met deze zeldzame ziekte om te gaan. Dikke knoevel Wilma Deckers
Toi -Toi sies , met alles X